Revelation of John 11

Rozdział 11

1I dano mi trzcinę podobną do pręta. I stanął anioł, mówiąc: Wstań i zmierz świątynię Boga a i ołtarz oraz tych, którzy w niej oddają pokłon. 2Lecz dziedziniec zewnętrzny świątyni wyłącz i nie mierz go, gdyż został dany poganom b. I będą deptać święte miasto przez czterdzieści dwa miesiące. 3I dam władzę dwóm moim świadkom c, którzy będą prorokować przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni ubrani w wory. 4Oni są dwoma drzewami oliwnymi d i dwoma świecznikami, które stoją przed Bogiem ziemi e. 5A gdy ktoś chce ich skrzywdzić, ogień wychodzi z ich ust i pożera ich wrogów f. Jeśli więc ktoś chciałby ich skrzywdzić, w ten sposób musi być zabity. 6Oni mają władzę zamknąć niebo, aby nie padał deszcz g za dni ich prorokowania, i mają władzę nad wodami, aby je zamieniać w krew h i porazić ziemię wszelkimi plagami, ilekroć zechcą. 7A gdy dopełnią swojego świadectwa i, bestia j, która wychodzi z otchłani, stoczy z nimi walkę i zwycięży ich, i zabije ich. 8A ich zwłoki będą leżeć k na ulicy wielkiego miasta, które duchowo nazywa się Sodomą l i Egiptem, gdzie też nasz Pan został ukrzyżowany. 9I wielu spośród ludów, plemion, języków i narodów będzie patrzeć na ich zwłoki przez trzy i pół dnia i nie pozwolą złożyć ich zwłok do grobu. 10A mieszkańcy ziemi będą się cieszyć i radować z ich powodu. I będą sobie nawzajem posyłać podarunki, bo ci dwaj prorocy dręczyli mieszkańców ziemi. 11A po trzech i pół dnia duch życia od Boga m wszedł w nich i stanęli na nogach, a wielki strach padł na tych, którzy na nich patrzyli. 12Potem usłyszeli donośny głos z nieba mówiący: Wstąp tutaj n. I wstąpili do nieba w obłoku, a ich nieprzyjaciele patrzyli na nich. 13W tej godzinie nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i zawaliła się dziesiąta część miasta, i zginęło w trzęsieniu ziemi siedem tysięcy ludzi, a pozostali przerazili się i oddali chwałę Bogu nieba o. 14Minęło drugie „biada”, a oto nadchodzi szybko trzecie „biada”. 15I zatrąbił siódmy anioł, i odezwały się donośne głosy w niebie mówiące: Królestwa świata stały się królestwami p naszego Pana i jego Chrystusa i będzie królować na wieki wieków. 16A dwudziestu czterech starszych, którzy siedzą przed Bogiem na swoich tronach, upadło na twarze i oddało Bogu pokłon; 17Mówiąc: Dziękujemy tobie, Panie Boże Wszechmogący q, który jesteś i który byłeś, i który masz przyjść, że wziąłeś swą potężną moc i objąłeś królestwo. 18I rozgniewały się narody, i nadszedł twój gniew i czas osądzenia umarłych r, i oddania zapłaty s twoim sługom prorokom i świętym oraz tym, którzy się boją twego imienia, małym i wielkim, i zniszczenia tych, którzy niszczą ziemię. 19Potem otworzyła się świątynia Boga w niebie i arka jego przymierza t ukazała się w jego świątyni, i nastąpiły błyskawice, głosy, grzmoty, trzęsienia ziemi i wielki grad.
Copyright information for PolUGdanska